شعر کریم تمکین کرماشانی / کوردی
کەێ بۊ خودا ک حاڵ خراوێ نەێاشتم
لەێ بەخت شوورە، جەرگ کەواوێ نەێاشتم
هەر چێ سەنم لە هەر کە، دو باڵا سەنەێ لە لیم
گەرد کەسێ م حەق و حساوێ نەێاشتم
هەرگیز وە ڕاحەتی گوپ ئاوێ نەخواردم
تا لەێ زەمانە ڕەنج و عەزاوێ نەێاشتم
ئەسر چەوم لە تاو دەرۊن خوشکیا تەمام
ئێ ئاگرە سزانەم و ئاوێ نەێاشتم
کیشامە دەرد و مننەت دەرمان نەوردمە
بارێ فرە گران بۊ و تاوێ نەێاشتم
هەر وەێ ئمێدە بۊم وەتم دۊنمەدە خاو
شەو هات و چێ. وە گیان ت خاوێ نەێاشتم
نیشان هەر کە دیم و ناوێ دیاریە
تەمکین! فەقەد م بیم ک ناوێ نەێاشتم
+ نوشته شده در ساعت 13:7 توسط هيات تحريريه
|