🔸صدای آزادی: انتخابات امریکا هنوز به سرانجام نرسیده است. روندها حکایت از آن دارد که رقابت میان دو کاندیدا اکنون وارد یک یک فرآیند قضایی شده است و ممکن است این فرآیند مدتی طول بکشد. صرف نظر از هر نتیجه‌ای، 

▫️شگفتی مسئله آن است که انتخابات امریکا برای ایرانیان کاملاً به یک مسئله داخلی تبدیل شد و در هر مکان و محفلی بحث اول مردم انتخابات امریکا است. به عنوان کسی که در این حوزه کمی کتاب خوانده ام چند نکته را عرض می کنم؛

▫️نخست اینکه درونی شدن انتخابات امریکا در ایران موجب رشد اطلاعات و نه الزاماً معرفت  نسبت به امریکا شده است. تا پیش از این مردم اطلاعات چندانی در باب سیستم انتخاباتی، نظام فدرالیستی، ایالت ها، نظام قضایی، ساخت سیاسی و جمعیتی و...ایالات متحده نداشتند. اکنون این اطلاعات  بەشدت رشد کرده است. این  مسئله یعنی: «درونی شدن آمریکا در ایران» را اگر همراه با معرفت نباشد، امر مثبتی نمی دانم و آنرا نوعی «آمریکایی شدن» افکار عمومی قلمداد می کنم.

▫️دوم؛ بخش هایی از مردم ایران به گونه‌ای به انتخابات امریکا نگاه می کنند که گویی سرنوشت آنها با انتخابات این کشور گره خورده است و ماندن یا رفتن ترامپ و آمدن یا نیامدن بایدن شرایط زندگی آنها را تعیین می کند. این مسئله بسیار گمراه کننده و اشتباه است. اگرچه رفتار دولتمردان در آمریکا تقریباً بر تمام روندهای جهانی تاثیرگذار است و تردیدی برآن نیست اما اینکه تمام تخم مرغ های زندگی خود را در سبد انتخابات امریکا قرار دهیم، حکایت از دقت و درستی ندارد. 

▫️به نظر من در برابر ساختار(آمریکا و پروتکل های جهانی او) باید بر شیوه کنش گری کارگزار (شرایط داخلی و تصمیم گیری کشورها از جمله: ایران) توجه و تمرکز کرد. میزان و شیوه اثرگذاری ساختار بر کارگزار تابع نوع کنشگری کارگزار است. اینکه تصمیم گیرندگان در ایران چه ارزیابی‌هایی از روندهای حاکم در آمریکا پس از انتخاب رئیس جمهوری جدید دارند؟ و چه روند جدیدی را در پیش بگیرند نقش مهمی در کیفیت تاثیرگذاری ساختار دارد؟

▫️سوم؛ در نشست بررسی انتخابات امریکا که بصورت زنده توسط انجمن علمی علوم سیاسی دانشگاه رازی پیش از روز انتخابات امریکا برگزار شد، گفتم که اقتصاد یک محیط مادی دارد و یک محیط ذهنی.انجا گفتم که پیروزی ترامپ تاثیرات منفی شدیدی بر محیط ذهنی اقتصاد ما دارد ولی پیروزی بایدن تاثیرات مثبتی بر محیط ذهنی اقتصاد ما دارد. اما اثرات پایدار مادی پیروزی هرکدام از آنها کاملاً به فضای بعد از انتخابات ریاست جمهوری در ایران منتقل می شود. اکنون هم بر این باور هستم که شناخت دقیق تاثیرگذاری پیروزی بایدن بر محیط واقعی و مادی اقتصاد ایران را باید به فردای انتخابات ۱۴۰۰ ایران موکول کرد. در صورت ورود بایدن به کاخ سفید محیط ذهنی اقتصاد ایران پایدار و مثبت خواهد بود اما همه چیز به پس از انتخابات ریاست جمهوری در ایران موکول خواهد شد.

▫️چهارم؛ باید توجه کرد که ترامپ دنبال «هژمونی گرایی» در روابط بین الملل نبود. او در رتوریک و عمل به صراحت کاهش بار و هزینه تمایلات هژمونی گرایی ایالات متحده را دنبال می کرد. امریکا در چهار سال گذشته از کرسی هژمونی پیاده شد. این  مسئله دلایل منطقی داشت. امریکا هزینه های هنگفت امنیت جهانی را در اروپا ، خاورمیانه و شرق دور پرداخت می کرد و چین، ژاپن و آلمان و هند به آرامی در حال رشد اقتصادی بوده و از قدرت اقتصادی امریکا هم پیشی گرفته یا به این کشور نزدیک شدند.

 ▫️ترامپ مرگ هژمونی آمریکا را پذیرفت تا آمریکای بیمار دوباره برخیزد. تا پیش از کرونا این هدف کاملاً محقق شد. ترامپ با عقب نشستن از الگوی رفتار اقتصادی  جامعه فراصنعتی  و بازگشت به  اقتصاد صنعتی  بسیاری از صنایع بزرگ مقیاس را احیا کرد. کرونا بسیاری از این دستاوردها را برباد داد. تصور می کنم با ورود بایدن به کاخ سفید هژمونی گرایی آمریکا با یک رویکرد چندجانبه گرایانه احیا خواهد شد. این رویکرد، عملاً خوشایند کشورهای ضد سیستم اما در حال ظهور همانند چین، روسیه، ایران و...نخواهد بود. 

▫️باور من آن است که دولت احتمالی بایدن روابط را بلوک لیبرالیستی جهان بازسازی خواهد کرد و  لیبرالیسم بین الملل را در برابر غیر آن متحد عمل خواهد کرد. تمام  مسئله یک چیز است و آن اینکه سرنوشت هر کسی و هر کشوری تابعی است از تصمیماتی که در برابر فرصت هاو رخدادها می گیرند.